Als een
gedaagde
De partij die gedagvaard wordt om te verschijnen in een rechtszaak wordt aangeduid als de gedaagde.
» Meer over gedaagde
gedaagde partij geheel niet verschijnt in een procedure dan zal de rechter in de meeste gevallen een vonnis “bij verstek” wijzen. Wil een bij verstek veroordeelde partij zich vervolgens nog verweren, dan biedt de wet hem de mogelijkheid om in
verzet
De gedaagde die door de rechter bij verstek is veroordeeld, kan daar in verzet tegen komen.
» Meer over verzet
verzet te gaan. Advocaat procesrecht Hidde Reitsma licht deze procedure toe.
Een partij die een dagvaarding ontvangt, wordt opgeroepen op een bepaalde dag “te verschijnen” voor de betreffende rechterlijke instantie. Doet hij dit niet dan verleent de rechter verstek en wordt de zaak voor een aantal weken aanhouden voor het wijzen van vonnis. Tijdens deze periode kan de gedaagde zich alsnog melden bij de rechtbank om het verstek te zuiveren. De procedure wordt vervolgens op de gebruikelijke manier voortgezet.
Wordt het verstek niet gezuiverd, dan wijst de rechter de vordering doorgaans geheel toe. Dat vonnis is meestal ook direct uitvoerbaar. Tegen zo’n
verstekvonnis
Een vonnis gewezen in een procedure waarbij de gedaagde geheel niet in het geding is verschenen.
» Meer over verstekvonnis
verstekvonnis moet (meestal) geen
hoger beroep
Ons burgerlijk procesrecht kent het beginsel dat er onderzocht wordt in twee instanties: een ieder heeft het recht op een nieuwe behandeling van de zaak door een hogere rechter.
» Meer over hoger beroep
hoger beroep worden ingesteld (dat bij een andere, hogere instantie, het Gerechtshof, wordt behandeld), maar kan verzet worden ingesteld. Een verzetprocedure wordt gevoerd bij de rechter die het verstekvonnis wees, en vangt aan door middel van het dagvaarden van de oorspronkelijke
eiser
De partij die gedagvaard wordt om te verschijnen in een rechtszaak wordt aangeduid als de gedaagde. Dit in tegenstelling tot de eiser, de partij die het initiatief tot de rechtszaak heeft genomen en daartoe door een gerechtsdeurwaarder een dagvaarding heeft laten betekenen aan de gedaagde.
» Meer over eiser
eiser. De zaak wordt dan heropend en alsnog inhoudelijk behandeld.
Meestal schorst het verzet de tenuitvoerlegging van het verstekvonnis echter niet; dat is alleen het geval als het verstekvonnis niet uitvoerbaar bij voorraad is verklaard. Soms loont het om hiertegen een executiegeschil te voeren. De gedaagde wordt in de verzetprocedure aangeduid als “opposant” en de oorspronkelijke eiser als “geopposeerde”. Een gedaagde die in het verstekvonnis heeft berust, kan geen verzet meer instellen. Berusting houdt in dat de gedaagde na e uitspraak aan de eiser heeft verklaard dat hij zich bij de uitspraak neerlegt, dan wel een houding heeft aangenomen waaruit dit ondubbelzinnig blijkt.
Het recht van verzet is gekoppeld aan een drietal naast elkaar staande momenten waarop de termijn van 4 weken begint te lopen.
Er is geen rangorde tussen deze momenten: de eerste termijn die een aanvang neemt, is bepalend voor het einde van het recht van verzet. Bij buitenlandse gedaagden geldt overigens dat de termijn 8 weken is indien de gedaagde ten tijde van de betekening of de daad van bekendheid geen vaste woonplaats heeft in Nederland.
Omdat het exacte moment van executie bij een verzetprocedure kan bepalen wanneer de verzettermijn begint te lopen, is in de wet voor enkele vormen van executie aangegeven wanneer je mag aannemen dat het verstekvonnis ten uitvoer is gelegd. Zo geldt bij een vonnis betreffende de gerechtelijke verkoop van
goed
Goederen zijn alle zaken en alle vermogensrechten.
» Meer over goed
goederen dat het vonnis ten uitvoer is gelegd na de verkoop van die goederen. In geval van een gedwongen ontruiming van onroerende zaken wordt het vonnis geacht ten uitvoer te zijn gelegd nadat de ontruiming heeft plaats gevonden.